Żółta sowa

Żółta sowa jest trzecią osobniczką z sowiej rodziny. Była szara, ciemno niebieska i na koniec powstała żółta z kolorowymi supełkami. Co prawda, po drodze powstała jeszcze jedna szara, bo pierwsza w tym kolorze bardzo szybko znalazła swojego nowego właściciela.
   Ta sówka, również znalazła swojego towarzysza życia, a mianowicie poleciała w świat daleki. Została sprezentowana mojej kuzynce z samiutkiego USA, więc poleciała, aż za ocean:).
 Cieszy mnie, że została dumną towarzyszką podróży i mam nadzieje, że będzie przynosić szczęście, a i pamieć o ciotce z Polski:).
Sowa została wykonana z włóczki, którą tak jak w przypadku pozostałych sów, zakupiłam dawno temu w Polimexie. Przydała się jak ulał. Nie posiadałam jej w dużych ilościach. Były to małe 50-cio gramowe motki, które w sam raz starczały na wykonanie takiej robótki.
  Sówka dodatkowo zyskała różową kokardkę, a oczka to guziczki, które również zakupiłam w hurtowni w opakowaniu zbiorczym z wieloma innymi wzorami guzików. Okazuje się, że taki guzikowy misz-masz stał się przydatny przy różnych robótkach szydełkowych. Zawsze można dobrać coś ciekawego.
Sówka na blogu ujrzała dopiero dziś światło dzienne, ponieważ jej żółty kolor kojarzył mi się z letnim słońcem, więc pomyślałam, że wtedy będzie dobra pora, by o niej wspomnieć.
  Mam nadzieję, że zyska ona Waszą sympatię, a na pewno byłoby jej miło:).
Pozdrawiam:)

Serwetka z motylkami

Nic tak nie cieszy oka, jak piękne motyle siadające na kolorowych kwiatach. Przylatują nawet do moich kwiatów balkonowych. Nic by mnie nie dziwiło, ale nie wiem jak im się chce latać na dziesiąte piętro, skoro w parku na przeciw mają piękne i pachnące Rosarium:).
  Widocznie moje kwiatki są bardziej smakowite, bo nawet przeżyłam nalot chrabąszczy.
Będąc już w temacie owadów, zapraszam Was do obejrzenia mojej serwetki z motylkami.
  W sumie motylków mamy 6 i każdy wykonany jest z osobna. Natomiast środek i brzeg wykonałam z melanżowych kordonków, które zostały mi z wcześniejszych robótek. Wszystkiego starczyło akurat, tak jakby było wyliczone do wykonania tej serwetki. Wszystkie użyte kordonki są bawełniane i są to kordonki Kaja.
  Kiedy patrzyłam na wzór tej serwetki wydawała mi się pracochłonna i jakoś mnie nie zachęcała do zrobienia. Ale w końcu przysiadłam do niej, a w trakcie robótki okazało się, że nie taki diabeł straszny i jak zwykle pochopnie oceniłam jej trudność wykonania.
   Mam nadzieję, że ta serwetka spodoba się Wam, a wydaje mi się, że kolorki jak i motyw jest naprawdę bardzo związany z latem:).

Granatowy naszyjnik z piórkami

Gdy patrzę na ten naszyjnik mam skojarzenie do marynarskiego stylu. Brakuje tylko dla kontrastu czerwonego koloru, ale wydaje mi się, że wtedy byłoby już za dużo.
   Naszyjnik wykonałam z resztek włóczki typu Spaghetti,a więc z włóczki bawełnianej z niewielkim dodatkiem włókna nadającej jej lepszą elastyczność. Granatowy kolor ładnie skomponował się nitką w kolorze kremowym, na której pojawił się motyw piórek.
   Do wykonania takiego naszyjnika wykorzystałam widelec do zaplatania o którym już nie raz Wam wspominałam, a który znalazł się m.in. na liście pomysłów gwiazdkowych, które mogły by się Wam przydać w celu ułatwienia pracy. Ja zakup tego prostego sprzętu bardzo sobie chwalę, bo naprawdę w szybki i prosty sposób można upleść chociażby taki naszyjnik.
  Naszyjnik jest do przełożenia przez głowę, ale dzięki grubszej nitce jest na tyle sztywny, że zachowuje swój kształt i ładnie układa się na szyi. Jego zaletą jest to, że spokojnie można go wyprać i nie problemu z zachowaniem jego czystości. Dla mnie to cecha ważna, bo lubię rzeczy praktyczne.
  Uwielbiam takie naszyjniki sama noszę zrobiony z szarej nitki, który kiedyś Wam już prezentowałam. Jest miły dla szyi, nigdzie mnie nic nie gryzie, a jest wyjątkowy w swoim rodzaju. Ten naszyjnik, który dziś Wam prezentuję, jeszcze nie znalazł swojego właściciela, ale mam nadzieję, że kto go w końcu polubi:).
  A Wy lubicie takie dodatki?
Pozdrawiam serdecznie, nie dajcie się zapowiadanym gradom i burzom:).

Lipcowy przegląd prasy

Choć wakacje w pełni, to czas również na wakacyjne wydania prasy szydełkowej i nie tylko:). Wolny czas można spędzić praktycznie np. możemy opalać się razem z szydełkiem i dziergać letnie twory. Tak więc zapraszam Was na przegląd prasy:)

1. Sabrina Robótki Extra - Szydełkowe arcydzieła - trzeba przyznać, że jak na wydanie serwetkowe jest naprawdę całkiem dobrze. W sumie ten numer zaliczam do udanych. Wzory zawarte w tym numerze są ciekawe i różnorodne jeśli chodzi o kształty, kolory czy techniki. Mamy tu wzory zarówno na serwetki, bieżniki jak i firaneczki, które różnią się od tych, które dotychczas prezentowane były w tych gazetkach. Mnie osobiście bardzo podoba się tytułowa przeplatanka:). Numer zaliczam do godnych polecenia, możecie bym nim miło zaskoczeni:).

zdj. bpv.pl

2. Diana Robótki Extra - Skarpetki & buciki dla bobasa - numer bardzo mieszany jeśli chodzi o techniki wykonywania bucików. Mamy tu wzory zarówno do zrobienia na drutach, szydełku czy do uszycia.
   Osobiście jestem trochę zawiedziona, że nie są to same wzory na szydełko, a i wydaje mi się, że tych do robienia na drutach jest więcej. Przyznać trzeba jednak, że urzekły mnie szydełkowe ażurowe buciki, które mogą być idealne np. na chrzest, jeśli tylko zmienimy włóczkę na białą.
 Znajdziecie tu również słodkie szydełkowe sandałki czy kapcie z głową lwa. Ogólnie myślę, ze numer jest udany, ale bardziej dla osób, które i dziergają na drutach i na szydełku.
  Mnie najbardziej urzekły buciki nawiązujące do owoców, ale niestety są do zrobienia na drutach. Jak pech to pech:).

zdj. bpv.pl

3. Diana Robótki 4/2017 - Okrągłe, kwadratowe i owalne - Ten numer z szydełkowymi serwetkami, również przypadł mi do gustu. Serwetki są naprawdę fajne, w różnych kolorach i kształtach. Są świeże i zachęcające do dziergania:).
    Bardzo podoba mi się tytułowa serwetka, a i bardzo spodobała mi się podłużna poduszka ze ślimaczkami, którą również widzicie na okładce.
  Tak więc to wydanie to nie tylko serwetki, ale także poduszka czy zawieszka na okno. Podobają mi się użyte pastelowe kolory, które królują w tym wydaniu, a i chrapkę mam na fajną serwetkę z trójkącikami w brzoskwiniowych barwach:).
  Numer oceniam na mocne 4 z plusem:).

zdj. bpv.pl

4. Wzory na szydełko 3/2017 - ten numer budzi we mnie mieszane uczucia. Jednocześnie bardzo mi się podoba, ale żakardy praktycznie poległy. Zaraz wytłumaczę dlaczego.
  Numer zaczyna się od bardzo małej szkoły szydełkowania i przechodzimy do wzorów podstawowych. Są to dość zwarte dzianiny, wykonane z użyciem podstawowych splotów. Jako dodatek mamy tu wzory na letnią bluzeczkę i bardzo fajną torbę, które niestety się powtarzają, bo mogliście je zobaczyć już kiedyś w wydaniu Małej Diany.
  Kolejny dział to wzory filigranowe, które są już o wiele ciekawsze i bardziej finezyjne. Mamy tu wzory nazwane jak np. baloniki, wysokie łuki, strzałki itp. W sumie to podzielono ten rozdział na ażurowe łuki, kwiatowe ażury, wplatając w ten dział wzór na szydełkową chustę z pajączków, szkołę szydełkowania trudniejszych wzorów i wzór na tunikę.
  Następnie przechodzimy do wzorów z pęczkami, ze skrzyżowanymi oczkami i do wzorów z głębiej wkłutymi oczkami. Wydaje mi się, że właśnie te trzy rozdziały są najciekawsze i podobają mi się najbardziej. Między wzorami znajdziemy opis wykonania sweterka.
   Największą bolączką jest dla mnie kolejny rozdział czyli żakardy. Rozpoczyna się on do małej szkoły szydełkowania. O ile wzory na żakardy o wzorze kratki, rombów, zygzaków itp. wyglądają nawet dobrze, to żakardy w róże, gwiazdki serca itp. są dla mnie wykonane naprawdę nie dokładnie, z rozmytymi wzorami i bardzo widocznymi przejściami nitki. Szczerze są to dwie strony męki dla moich oczu, ale pewnie korzystając z innych szkół szydełkowania, zrobimy to wiele lepiej, aczkolwiek ze wzorów skorzystać możemy.
  Numer kończy się kilkoma wzorami na bordiury szydełkowe.
Ogólnie była by piękna 5 za ten numer, ale żakardy obniżyły ocenę do czwórki z plusem. Aczkolwiek numer polecam, bo uważam, że mimo wszystko jest godny polecenia.

zdj. bpv.pl

5. Mollie potrafi nr 4/2017 - oglądając ten numer można się rozpłynąć na widok tych wszystkich cudowności zawartych w tym wydaniu.
  Co zainteresuje wielbicieli włóczki i szydełka?  Opis wykonania cotton balls, poncho na plażę, ażurowej torby Girl Boss, szydełkowej syrenki i jej przyjaciół czy pięknej kolorowej poduszki.
 Dość dużo jak na szydełkowanie, ale pozostałe projekty są również cudowne. Znajdziemy tu broszkę w kształcie flaminga, letnie hafty, pelerynkę na letnie upały czy dodatki w stylu Boho.
  Numer jest bardzo letni jeśli chodzi o wzory, a wzory na biżuterię bardzo zachęcają do wykonania modnych dodatków. Jeśli nie zainteresuje Was szydełko ani biżuteria, to możecie zrobić dmuchawce ze słomek do napojów czy kosz na pranie z rurek miedzianych. Teraz to już na pewno Was zachęciłam:)
  Numer można przejrzeć pod tym linkiem: https://ulubionykiosk.pl/demo/106-mollie-potrafi

zdj. ulubionykiosk.pl

Tiulowe opaski

Tiulowe opaski dla małych księżniczek powstały na potrzeby chwili. Moja córka i moja chrześnica wybierały się na wesele. Chciałam małym pannom zrobić przyjemność i wymyśliłam opaski z tiulowymi kokardami.
   Kolory są również nie przypadkowe. Jedna z dziewczynek miała tiulową sukienkę w kolorze różowym z białymi kropkami, więc dla niej powstała różowa baza z tasiemki i kokarda w kolorze biało-różowym. Środek zacisnęłam tasiemką w tym samym kolorze co baza i nakleiłam kryształki.
  Druga dziewczyna miała sukienkę w kolorze ecru, więc dla niej powstała baza z jasnej tasiemki i kokarda z jasno różowego tiuli. Środek kokardy również został dopasowany do bazy opaski i przyozdobiony kryształkami.
  Z wielkim zaciekawieniem oczekiwałam powrotu mojej córki, bo byłam ciekawa czy opaska przetrwa imprezę:). Na szczęście, mimo podobno bardzo dobrej zabawy, opaska jest cała i przetrwała w nienaruszonym stanie:).
  Myślę, że taka opaska to fajny dodatek do stroju dla dziewczynki. Starałam się, aby kokarda nie była za duża, aby uniknąć przytłaczającego efektu.
  Baza opaski jest plastikowa i owinięta błyszczącą tasiemką, którą zabezpieczyłam klejem termicznym. Środek kokardy zawinęłam dookoła kokardy i opaski,aby zasłonić połączenie kokardy z opaską. Zawsze wygląda to o wiele ładniej i estetycznie.
Mam nadzieję, że opaski będą się Wam podobać:).

Bawełniana torba z pomponami

Bawełniana torba z pomponami powstała na bazie mojego wcześniejszego tworu. Ostatnio przypomniałam sobie o niej, wygrzebałam z wnętrza szafy i dziś chciałabym Wam ją zaprezentować.
   Torbę wykonałam ze sznurka bawełnianego 5 mm w trzech kolorach: czarnym, białym i amarantowym. Lubię takie połączenia kolorystyczne. Ostatnio mam upodobanie do łączenia ze sobą stonowanych kolorów z jakimś mocnym akcentem. W tym przypadku jest to kolor amarantowy.
   Dodatkowo, aby nie było nudno z przodu torby wyszyłam krzyżyki i przyszyłam trzy pomponiki w tych samych kolorach, co kolory torby.
   Torba posiada dwa ucha, które dzięki temu, że są wrobione, nie ma obaw, że się urwą. Daje to przewagę przy torbach gdzie uszy są przyszywane i często wyciągają się w miejscu wszycia. Drugą zaletą jest to, że można ją spokojnie sprać w niskich temperaturach i dzięki temu zachowamy jej czystość.
   Torba jest idealna na letnią porę, a także może przydać się na plażę. Myślę, że jest naprawdę ciekawym dodatkiem i na pewno jedynym w swoim rodzaju.
   Osobiście uwielbiam takie torby właśnie ze względu na ich wyjątkowość, naturalny materiał i to, że przerabia się je szybko. Niestety wymagane jest trochę siły, bo sznurek, to nie łatwy zawodnik do szydełkowania. Dlatego najlepiej używa mi się grubego, aluminiowego szydełka nr 10. Ze względu, że jest śliskie sznurek dość łatwo ślizga się po szydełku, a i haczyk lepiej łapie nitkę niż szydełko bambusowe.
 Mam nadzieję, że nie dajecie się wichurom i burzom;) Pozdrawiam serdecznie:)

Piesek Łatek

Już od bardzo długiego czasu zbierałam się na wyszydełkowanie maskotki. Temat amigurumi bardzo mnie interesował, ale ciągle jakoś wydawało mi się, że robienie czegoś takiego jest strasznie nudne. Ciągłe przerabianie mniejszej lub większej ilości półsłupków nie zachęcało mnie w ogóle. Tak naprawdę do czasu:).
   Do zrobienia pieska zabierałam się długi czas. W sumie to na niego padł pierwszy strzał jeśli chodzi o wybór wzoru, który wydawał mi się prosty do zrealizowania jak na pierwszy raz. No i wpadłam...efekt końcowy tak mi się spodobał, że mogę dziś zadeklarować, że nie będzie to moje pierwsze i ostatnie amigurumi.
   Ciągłe przerabianie półsłupkami idzie naprawdę szybciutko, a oczekiwanie na uformowanie odpowiedniego kształtu jest interesujące:). I tak oto piesek Łatek otworzył przede mną bramę do świata szydełkowych maskotek.
   Piesek już został zarekwirowany przez moją córkę i miał zyskać imię Puszek. Jak widać na załączonym obrazku do Puszka mu nie po drodze, więc dzięki łatce na oku został dumnie nazwany Łatkiem.
   Wzór pochodzi z wydania specjalnego Anny ze wzorami Amigurumi. Został wykonany tak naprawdę z resztek włóczek, które gdzieś tam upchane po kątach nie miały swojego zastosowania.
   Tak więc dziś chciałabym zachęcić tych, którzy mają podobne obawy jak ja, żeby sięgnęli po szydełko i nie bali się spróbować. Jest tylko jeden warunek abyście nie zwątpili - liczniki rzędów. Te małe ustrojstwa pozwolą Wam zapanować nad prawidłowym przerabianiem rzędów i powrót do poprzednich, gdy coś się Wam pomyli. Nie musicie wtedy pruć całej robótki i zniechęcić się do amigurumi. Przydatny okazuje się również licznik rzędów, zwłaszcza ten elektroniczny.
A jak Wam jak się podoba moje pierwsze ami?
Korzystając z okazji, że dziś zaczęły się wakacje życzę Wam wielu niezapomnianych wrażeń i dużo słońca. Niech szydełko wędruje z Wami w świat:).